Kapitan Wojska Polskiego, żołnierz 14 pułku piechoty.

 

     Urodził się 13 VI 1883 roku w Drohiczynie nad Bugiem, w rodzinie Stanisława i Zofii z Jurczuków. W okresie I wojny światowej służył w armii rosyjskiej. Od 1 XI 1916 roku był w 1 Kaukaskiej Brygadzie Zapasowej, a od 27 VI 1917 roku w 2 Kaukaskim Pułku Pogranicznym jako dowódca plutonu. Od 8 III 1918 roku pełnił funkcję dowódcy plutonu w 2 Opmiańskim Pułku Strzeleckim, a od połowy 1918 roku służył w IV Dywizji Generała Żeligowskiego jako dowódca plutonu karabinów maszynowych. Był dwukrotnie ranny. Od dnia 1 VII 1919 roku był dowódcą plutonu w 14 pp.

     Po wstąpieniu do Wojska Polskiego, na czas od 12 IX do 28 IV 1921 roku przydzielony został do dowództwa 7 Brygady Piechoty jako oficer ordynansowy. W okresie 29 IV — 10 X 1921 pełnił funkcję komendanta Placu Zambrów, a od 11 X 1921 roku powrócił do 14 pułku piechoty jako dowódca plutonu. Od 1 II 1922 roku przebywał w Szkole Podchorążych w Warszawie na kursie i po ukończeniu go powrócił 18 VII 1922 roku do 14 pułku piechoty na stanowisko dowódcy kompanii. W okresie od 25 XI 1922 do 29 I 1923 roku zapoznawał się z pracą wyższych dowództw w Oddziale I Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu. 30 I 1923 roku powrócił do 14 pułku piechoty na stanowisko dowódcy kompanii. Uczestniczył następnie w kursie w Centralnej SZkole Strzeleckiej w Toruniu w dniach 29 VII — 14 XII 1923 roku. Od 15 XII 1923 roku był dowódcą plutonu w 14 pułku piechoty we Włocławku, a od 7 IV 1924 roku przebywał na kursie oficerów żywnościowych przy Kierownictwie Rejonowym Intendentury w Toruniu. 28 VII 1924 roku powrócił z kursu do pułku na stanowisko sowódcy plutonu, a od 31 VIII 1925 do 30 XII 1925 roku był dowódcą kompanii. Od 10 VI 1927 roku pełnił obowiązki dowódcy kompanii skadrowanej, a od 20 XI 1928 roku był adiutantem batalionu. W okresie 24 IX 1930 — 31 III 1931 roku pozostawał w dyspozycji dowódcy okręgu Korpusu Nr VIII. Z dniem 31 III 1931 roku przeszedł w stan spoczynku.

     Żonaty, miał syna. Odznaczony w 1925 roku Medaille Interalliee de la Victoire.

     We wrześniu 1939 roku po zmobilizowaniu do WP, był uczestnikiem obrony Twierdzy Brzeskiej. Kapitan ze starszeństwem od 1 I 1928 roku Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem za wojnę 1918-1921.

     Od jesieni 1939 roku przebywał w obozie jenieckim w Starobielsku. Zginął wiosną 1940 roku zamordowany przez NKWD w Charkowie.